Napoleon tortu dünyanın ən sevilən şirniyyatlarından biridir. Onun təkcə dadı deyil, həm də arxasındakı maraqlı tarix insanları cəlb edir. Bu tortun hekayəsi qat-qat xəmirin və zərif krem qatlarının dadından çox, xalqların mədəni yaddaşında öz yerini tutan bir simvol kimi diqqət çəkir.
1xeber.media xəbər verir ki, Napoleon tortunun tarixi Fransaya dayanır. Onun ilkin forması “mille-feuille” yəni “min vərəq” adlanan klassik fransız şirniyyatıdır. 18-ci əsrdə Fransada yaranan bu tort incə xəmir qatlarının arasında krem qatları ilə hazırlanırdı. O dövrdə bu desert zadəgan süfrələrinin ayrılmaz hissəsinə çevrilmişdi. Fransızlar bu şirniyyatı incəlik və zərifliyin rəmzi sayırdılar.
Zaman keçdikcə “mille-feuille” Avropanın müxtəlif bölgələrinə yayıldı və hər yerdə fərqli şəkildə uyğunlaşdırıldı.
Lakin ən məşhur və tanınan versiya Rusiyada formalaşdı. 1912-ci ildə rus mətbəxi Napoleona qarşı qazanılan qələbənin 100 illiyini qeyd edərkən xüsusi bir tort hazırlandı. Bu tort Napoleonun Rusiyaya yürüşünün məğlubiyyəti ilə əlaqələndirilmişdi və “Napoleon tortu” adını da elə bu tarixdən aldı.
Tortun qat-qatlı strukturu Fransa ordusunun geri çəkilməsini, üstündəki səpələnmiş qırıntılar isə Moskva qışında dağılmış ordunu simvolizə etdiyi deyilir.
Napoleon tortu təkcə Rusiya deyil, bütün keçmiş Sovet məkanında ənənəvi desertlərdən birinə çevrildi. O dövrdə bayram süfrələrində, toy və ad günü mərasimlərində bu tortun olması demək olar ki, vacib sayılırdı.
Hətta hər ailənin öz “ən yaxşı Napoleon resepti” vardı, bəziləri kremi qaymaqlı, bəziləri süd və ya konyakla hazırlayardı. Sovet dövründə bu tort sadəcə desert deyil, bir növ “qonaqpərvərlik ölçüsü” idi.
Bu gün Napoleon tortunun cazibəsi onun nostalji ilə dolu tarixində və unikal dad balansındadır. Qat-qat xəmiri dişlədikcə xırçıldayır, içindəki vanilli krem damaqda incə bir yumşaqlıq yaradır.
Maraqlıdır ki, “Napoleon” adı bəzən Napolyon Bonapartla əlaqələndirilsə də, bəzi mənbələr bu adın italyan mənşəli “napoletano” (“Napolidən”) sözündən yanlış tərcümə edildiyini yazır. Lakin xalq yaddaşında bu tort artıq Bonapartın adı ilə birləşib və onun məğlubiyyətini xatırladan “şirin qələbə” kimi qəbul olunur.
