Son günlər Türkiyədə İstanbul merinin həbsi ətrafında baş verənlər böyük şəhərlərin kim tərəfindən və necə idarə olunmasının istənilən bir ölkə üçün nə qədər önəm daşıdığını bir daha ortaya qoymuş oldu.
Məsələnin siyasi tərəfinə toxunmağa və Türkiyəni Azərbaycanla müqayisə etməyə dəymir. Çünki Azərbaycanda şəhər rəhbərləri təyinatla müəyyənləşdirilir. Bununla yanaşı, normal ölkələrdə iri ranqlı məmurlar, nazirlər, şəhər merləri və s. vəzifələrilə vidalaşandan sonra da daim medianın gündəmində olurlar, öz təcrübələri, bilikləri ilə cəmiyyət üçün faydalı olmağa çalışırlar. Onların təcrübəsi onları əvəz edən yeni komandaların, kadrların fəaliyyətini qiymətləndirmək üçün böyük önəm daşıyır. Eyni zamanda, əksər hallarda partiya mənsubu olan həmin adamların siyasi karyerası da davam edir...
Azərbaycanda isə iri məmur vəzifədən atılan kimi, başını və cibini götürüb, aradan çıxır - gedir “fəxri istirahətə”! Yığdığı milyonlar, on milyonlar, tikdirdiyi imarətlər, qurduğu bizneslər də nəvə-nəticələrinə, kötücələrinə qədər bəs edir.
Bu baxımdan Bakının sabiq meri, məşhur səhnəcikdə deyildiyi kimi, “Bakını tikə-tikə sevən və sevə-sevə tikən” Hacıbala Abutalıbov da istisna təşkil etmir. Əksinə, Abutalıbovun hazırkı tox, qulağıdinc və “huzurlu” həyatı hər bir iri ranqlı Azərbaycan məmurunun arzusu, xəyalı və saysız-hesabsız korrupsiya, rüşvət, büdcə talançılığı, müxtəlif digər qanunsuzluqlar törətməsinə baxmayaraq, “necə aradan çıxmaq” lazım olduğunun nümunəsidir. Yəni hazırda da korrupsiya ilə məşğul olanlar üçün Abutalıbov nümunəsi bir etalon, əvəzolunmaz örnək mənbəyidir...
Yəqin, kimsə etiraz etməz ki, paytaxt Bakıdakı mövcud xaotik, səliqəsiz, əndrabadi, bir sözlə, müasir şəhərsalma fəlsəfəsilə, mədəniyyətilə heç bir əlaqəsi olmayan tikintilərin, sıxlığın, tıxacların və s. bünövrəsi əsas etibarilə Abutalıbovun merliyi dövründə qoyulub. Ancaq sözsüz ki, Bakının bugünkü vəziyyəti təkcə onun “əsəri” deyil...Xüsusilə də neft bumu zamanında tikinti maqnatına çevrilən iri məmurların acgözlüyü sayəsində yaşanan tikinti bumu nizamsız, pinti, yırtıcı hal aldı. Digər yandan özünə bir küncdə yaşamağa yer axtaran “qara camaat” da bu prosesdən geri qalmadı. Kimin əlinə pul düşdüsə, ya eyvanını qabağa çəkdi, ya sonuncu mərtəbədə yaşayırsa, binanın üstünə bir mərtəbə də artırdı, ya yolu kəsib ev, obyekt tikdi, ya da ən azından hasarını yolun ortasına qədər çıxarıb, ərazisini 1-2 metr də artırdı və sair. Hər şey də “makler butkası”na çevrilmiş icra hakimiyyətlərinin və hüquq-mühafizə orqanlarının rüşvət qarşılığındakı xeyir-duası və razılığı ilə, yəni, “kəndxudanı gör, kəndi çap” prinsipi əsasında.
Bakının bir çox nizamsız, basırıq, qarışıq tikintilərlə dolu əraziləri Abutalıbovun tədbirlərin birindəki ingilis dilində çıxışını xatırladır. İngilis dilində necə danışırdısa, şəhəri də o cür idarə edirdi. Elə bil şəhərin mərkəzini Dubayı tikən mühəndislər, ətraf əraziləri isə dəlixanadan qaçan “prorablar” və fəhlələr tikib...
Guya şəhəri Abutalıbovun gözləlləşdirdiyinə dair iddialara gəlincə, neft pullarının sel kimi axdığı illərdə Bakının mərkəzini - “görünən yerini” Dubaya, nisbətən gözdən uzaq hissələrini isə “qaraçı məhəlləsinə” döndərmək və bunun üçün yüz milyonlar, milyardlar silmək elə də böyük ağıl, istedad, zövq və fədakarlıq tələb etmirdi. Amma bütün bunları gülərüz, məsum, günahsız sifətlə etmək, milləti və bu boyda - milyonluq paytaxt şəhəri 17 il(!) “barmağına dolamaq” isə xüsusi istedad, aktyorluq bacarığı tələb edirdi ki, bunlar da Abutalıbovda olub və sözsüz ki, indi də var...
Son zamanlar sabiq meri “gördüm” deyən yoxdur. Səhv etmiriksə, sonuncu dəfə ictimaiyyət onun “mələk simasını” YAP-ın qurultayında görüblər.
Deyilənə görə, Abutalıbov hazırda Bakıdakı çoxsaylı evlərinin və villalarının heç birində yaşamır. Onun Qaxda, İlisuda, təbiət qoynundakı malikanəsində məskunlaşdığı, necə deyərlər, “orqanik həyat yaşadığı” barədə xəbərlər var. Bunun özü də sabiq merə “psixi diaqnozlar” qoyanların nə qədər böyük səhv, hətta “qələt” etdiyinə işarədir...
İndi Abutalıbov Qaxda, yaxud hansısa başqa bir dilbər, səfalı guşədə oturub, bu yazının müəllifi də daxil olmaqla, Bakıda uzun illər boyu onun və onun kimilərin “təpiyinə dözən”, havası çoxdan çirklənmiş paytaxtın iç-içə, sıx, boğucu, tıxaclı, səs-küylü, stresli həyatını yaşayan bizim kimilərə rişxəndlə baxaraq, deyir: “Ağıllı mənəm, yoxsa siz?!”
“AzPolitika.info”
