Son vaxtlar Mədəniyyət Nazirliyi ətrafında “stəkanda fırtına yaratmağa” bənzər cəhdlər müşahidə edilir. Xüsusilə sosial şəbəkə platformalarında ortaya atılan iddialara nəzər yetirdikdə bunu aydın görmək mümkündür. İddiaların əsassız olduğu da məlumdur, lakin prosesi müşahidə edəndə aydın olur ki, məqsəd hansısa “problemi” gündəmə gətirmək yox, sırf qarayaxma kampaniyası aparmaqdır.
Əsası olmayan hansısa iddia ortaya atılır, nazirlik bununla bağlı rəsmi açıqlama verir və iddianın yalan olduğu sübut olunur, lakin buna baxmayaraq, eyni iddiaların tirajlanması davam edir. Bu, qarayazma kampaniyasının klassik mexanizmlərindəndir. Belə bir misal var: “birinin üzərinə palçıq atsalar, o, üzərini təmizləyənə qədər ətrafındakılar onu palçıqlı görür”. Bu nümunə baş verənləri tam izah edən ifadədir.
Mədəniyyət Nazirliyi ilə bağlı baş verənlərdə də eyni üsuldan istifadə olunur: əsası olmayan iddia irəli sürülür, bu iddianın təkzib edilməsi və ictimaiyyətə çatdırılmasına qədər, artıq ictimaiyyətdə müəyyən qədər də olsa, mənfi rəy formalaşdırılır.
Bəs bu kampaniya niyə aparılır və əsas təşkilatçıları kimlərdir?
Baş verənləri analmaq üçün bu suala cavab tapmaq zərurəti var. Mədəniyyət Nazirliyinin fəaliyyəti qənaətbəxş hesab olunur. Bunu mədəniyyətimizin qorunması və beynəlxalq müstəvidə təbliğ edilməsində, o cümlədən, son illər kino sənayesinin inkişafında və teatrların durğunluqdan çıxmasında görmək olar. Əslində Mədəniyyət Nazirliyinin fəaliyyətində əvvəllər mövcud olmuş neqativ halların aradan qalxması Prezident İlham Əliyevin 2019-cu ildə başladığı kadr siyasətinin məntiqi nəticəsi hesab oluna bilər.
Kadr islahatları nəticəsində Mədəniyyət Nazirliyi də korrupsiyaya bulaşmış keçmiş rəhbərlikdən təmizləndi. Bu dəyişikliklərdən sonra mədəniyyət sahəsindəki neqativlər də tədricən aradan qalxdı. Mədəniyyət Nazirliyinin rəhbərliyi tərəfindən mədəniyyət sektorunda şəffaf və sağlam mühit formalaşdırılması, korrupsiya hallarının aradan qaldırılması istiqamətində sistemli addımlar atılır. Məhz bu fəaliyyət müəyyən qrupların müqavimətinə səbəb olur.
Bu qrupların izi dövlətə xəyanət ittihamı ilə həbs olunan Ramiz Mehdiyevə qədər gedib çıxır. O qədər də təəccüblü deyil. Çünki Ramiz Mehdiyevin ölkədə özünə bağlı “beşinci kalon” formalaşdırdığı məlumdur və bu şəbəkə bütün sektorlarda, o cümlədən, mədəniyyət sektorunda da təmsil olunurdu. Təsadüfi deyil ki, Ramiz Mehdiyevin “beşinci kalon” adlanan komandasının üzvləri arasında keçmiş mədəniyyət naziri Əbülfəs Qarayevin də adı tez-tez çəkilir. Mehdiyevin vəzifədən çıxarılması ilə ona bağlı rəhbər vəzifədəki şəxslər də uzaqlaşdırıldı. Lakin şəbəkə tamamilə təmizləndimi? Bunu demək çətindir. Çünki Mehdiyevin qurduğu şəbəkə təkcə müxtəlif nazirliklər və dövlət qurumlarının rəhbər şəxslərindən ibarət deyildi, komandaya hər sektor üzrə çoxsaylı vəzifəli şəxslər daxil olublar və bu gün də həmin şəxslərin vəzifədə qaldığı istisna edilməməlidir. Şəbəkənin üzvləri əvvəlki kimi korrupsiyalaşmış fəaliyyət mexanizmlərini saxlayır, buna qarşı atılan addımları da süngü ilə qarşılayır. Mədəniyyət Nazirliyi ətrafında baş verənlərin kökündəki əsas səbəb də məhz budur. Rəhbərlik tərəfindən korrupsiyaya qarşı aparılan mübarizə, sağlam və şəffaf mühitin yaradılması səyləri illərlə formalaşmış qeyri-sağlam maraq qruplarının və korrupsioner dairələrin mənafeyinə uyğun gəlmədiyi üçün onların müqaviməti ilə qarşılaşır.
Mədəniyyətin əsaslarını sarsıtmaq niyyətində olan, uzun illərdir mədəniyyətin inkişafına kölgə salmaq, onun gələcəyinə mane olmaq istiqamətində fəaliyyət göstərən qruplar şəffaflaşdırma prosesinə mane olmaq üçün qarayaxma kampaniyasına başlayıb. Bu qrupların Ramiz Mehdiyevin təsirindəki şəxslərdən ibarət olduğu, yaxud onlar tərəfindən koordinasiya edildiyi aydın görünür. Məqsədləri Mədəniyyət Nazirliyinin rəhbərliyi haqqında əsassız iddialarla mənfi rəy yaratmaq, ictimai rəyi çaşdırmaq və korrupsiyaya qarşı atılan sistemli addımları axsatmaqdır.
Mədəniyyətimizin inişafı naminə bu sektordakı həmin şəxslərin neytrallaşdırılmasına ehtiyac var.
